Nicaragua og Argentina

I helga har eit par ting skjedd:
Først av alt hadde vi husfest. Det vil seie, Sueño De Meme hadde husfest (så vi slapp å rydde). Etter festen undersøkte vi litt av kva León har å by på på nattestid. Mellom anna inkluderer dette "dødsburgeren", som er fastfood som ein nestan garantert blir dårleg av, men som til gjengjeld berre kostar 10kr. Eg trossa farene, og åt to (og er framleis frisk som ein fisk). Denne kvelden møtte eg ein person som heiter Vladimir (ikkje fordi han hadde europeiske aner, men utelukkande fordi mora has var hekta på Stalin).

Her spillar Erlend frå Sauda litt gitar.

Dagen etterpå var forventingane høge: Det var tid for at Terje skulle lage fellesmiddag. Han og disiplane has okkuperte kjøkkenet i fleire timar, og etter kvart som tida gjekk byrja alle dei andre bebuarane i huset å henge rundt kjøkkenet som svoltne haiar. Vi kika og kika, og dei laga og laga (mat). Vi hørte during frå miksmasterar, fresing frå steikepanner og kuttelydar frå knivar. Herlege lukter byrja å sive inn i nasebora våre, og vi sendte oppspilte blikk oss imellom; kva er det dei lagar, skal tru? Vi kunne skimte nokre tomatar, litt løk, litt brød, og ei rekkje andre spanande ting. Til slutt fekk vi mat. Det var godt.

Her er matabordet.

Til slutt vil eg berre seie: Jesus er mannen.