Atter en dag i New York!

I dag har eg gått i over ti timar! Og MINST to mil!

Først gjekk eg ein tur på Metropolitan Muesum of Art.

Museumet består om lag av femti prosent egyptiske ting, og femti prosent amerikanske snobbemøblar frå 1800-talet.

Blant dei egyptiske tinga hadde dei ei kjempemengd 3500 år gamle sengavevar.

Dei hadde også eit komplett tempel, frakta direkte frå Nilens bredder. Tempelet var ei gåve frå Egypt (riktignok etter at USA gav dei 16 millionar dollar!).

 Litt av New York sett frå Central Park.

Det bør vel nemnast at min bloggvenn Vida har reist heim for fire dagar sidan. Ho sit nok i Volda og slurpar i seg lakris og kulturmelk rett frå kartongen i denne stund, og i morgon skal eg gjere det same (igrunn om to dagar, men eg reiser herifrå i morgon. I tillegg er eg allergisk mot melk, så eg slepp heldigvis å drikke surmelk).

Det er ei god stund sidan eg har testa snop! Og korleis kan eg vel avslutte eit år med blogging betre, enn på måten det heile starta?

Eg har lenge vore nysgjerrig på Beef Jerky. Eg har aldri skjønt kva det er (utanom at det er kjempeamerikansk). Er det som tørrfisk i kuform?

Det er berre ein måte å finne ut av dette på, nemleg med ein flott test!

Forutsetningar ein bør ta i betraktning når eg skal smake:

1. Eg elskar kjøt, og likar bacon betre enn dei fleste typar snop!

2. Eg har brent meg på tunga (og handa!), noko som kan påvirke smaksløkane.

3. Eg har nettopp ete pizza, og er igrunn ganske mett (eg veit ikkje om Beef Jerky bør reknast som mat eller snop, så eg tenkjer at det kan ha litt å seie for opplevinga).

Det har litt same konsistens som tørrfisk, men er mjukare! Nestan som soltørka tomat.

No tek eg ein bit.

"tygg tygg tygg"

Hmmm.

Eg anar ikkje om kjøtet er rått eller stekt/kokt! Det er umogleg å seie faktisk.

Godt var det i alle fall ikkje. Om eg må beskrive smaken ville eg sagt at det var ei blanding av promp og løvetann! Eg har ikkje smakt nokon av delane, men forestiller meg at det hadde smakt slik.

Eg veit framleis ikkje om det kan reknast som mat eller snop. Kanskje eg burde kjøpt den med krydder på? Eg er i alle fall skuffa, det var ein dårleg slutt på blogglivet!

No har eg leita litt i arkivet, og funne ein litt koslegare måte å avslutte blogglivet med!

Det er eit bilete frå Machu Picchu, med meg (med eit vakkert midtskill), Vida, Annette og Kristoffer! Eg trur dette var den artigaste dagen på reisa!

"I like your shoes, man!"

 I dag har eg gått i ti timar! Og nestan to mil!

Men ikkje same stad som i går. I dag var det den sørligste delen av Manhattan som sto for tur!

Eg såg på Fuller-bygninga, som også er kjend som "strykejernet".

 Etter det tusla eg litt vidare. Eg skulle igrunn krysse vegen, men det var ikkje lett! Det var nemleg ei om lag femti bilar lang politieskorte som køyrde forbi! Og kven trur vel mine ord når eg seier at det var sjølvaste Barack Obama som køyrde forbi?? Joda, det er hielt sant! Folk gjekk rett og slett bananas for å få ein kikk!

Etterpå gjekk eg til Ground Zero. Her er dei i full gong med å byggje nye World Trade Center! Mange benytta presidentbesøket til å minnast offera frå angrepet for ti år sidan. Eg åt ein veldig god kyllingkebab.

Etterpå såg eg på frihetstatua! Ho er igrunn ikkje så veldig høg.

Til slutt rusla eg rundt, då eg fekk ein CD av ein fyr på gata. Han sa "here you go, bro!", og la så til "i like your shoes, man!".

Eg har faktisk snakka spansk kvar dag sidan eg kom til USA! Det er rett og slett ganske vanleg her!

 New York!

Sidan det regnar, og frykta for hevnaksjonar frå Al-Qaida sprer seg i USA, har eg haldt meg under pleddet mitt, skjelvande som eit aspeløv så langt i mitt New York-opphald.

Neida, eg har ikkje det.

 

Den første dagen eg kom hit (i går) gjekk eg ein tur i Central Park. Eg såg på "Strawberry Fields", som skal ha vore John Lennon sin favorittstad i parken (oppkalt etter ein Beatles-song, altså). Det er ein minne-ting på bakken der. Ca. hundre meter lengre bortom, er staden der John Lennon vart skoten, i inngangspartiet til Dakota-bygninga (der Yoko Ono bur den dag i dag). Eg vart litt for blyg til å ta bilete der, men det ser ganske nøyaktig slik ut.

I dag har eg gått i ti timar, og nestan to mil! Først reiste eg til Times Square. Eg gjekk innom Hard Rock Café, som faktisk var veldig kejdeleg. Etterpå gjekk eg og kikka på Chrysler-bygninga, som igrunn også var litt kjedeleg, men sidan eg ikkje har hatt tilgang på internett (kart) visste eg ikkje heilt kor eg skulle gå for å sjå det eg hadde planlagt! Men det heile løyste seg med eit ganske smart triks! Eg gjekk rett til New Yorks høgaste bygning (381 meter). Eg har høyrd skrekkhistorier om folk som har stått fleire timar i kø for å komme opp dit, men eg rusla faktisk rett inn! Det tok om lag tre minutt frå eg sto utanfor, til eg var oppe i 86. etasje! Vel vitande om at eg ikkje hadde kart, tok eg med min (nestan) fotografiske hukommelse ein grundig kikk over heile byen.

Etter Empire State Building gjekk eg til Ripley's Believe it or not-museum! Det var gærne greier (for dei som ikkje veit kva det går ut på, går det ut på at dei stiller ut gærne greier).

Denne utstoppa krokodilla drepte 17 menneske i 2004 (før ho vart utstoppa, vel å merke)!

Pistolen som ikkje drepte Abraham Lincoln. Banditten John Wilkes Booth hadde nemleg med seg to pistolar då han gøymde seg bak gardinene i eit teater, for å drepe presidenten (men brukte altså den andre).

Sidan det kanskje ikkje er like gøy å lese om slike ting som å sjå dei på ekte, skal eg ikkje leggje ut fleire bilete.

Etter dette gjekk eg rundt og såg på mange ting. Det regnar forresten veldig mykje her, og eg er kliss blaut. Eg håpar skoa mine tørkar før morgondagen, då skal eg nemleg gå i ytterlege ti timar!

Eg har også gjort nokre andre ting, av personleg interesse, som å sjå på Radio City Music Hall, der Black Sabbath spilte inn ein DVD for nokre år sidan, og å høyre på 59th Street Bridge Song av Simon & Garfunkel på 59th Street Bridge!

Dette vart kanskje eit litt kjedelegare blogginnlegg enn eg hadde tenkt. Eg burde kanskje lagt ut noko litt drøyt vakseninnhald også, for å oppretthalde den nye klassifiseringa eg har fått frå Blogspot.com (utan at eg heilt forstår kvifor)!

 Jesusparken!

Som ein del av prosjektet med å gjere alle turisttinga vi ikkje har hatt tid til, reiste vi til Tierra Santa, eller Jesusparken, som vi kallar han.

Eg har fortsatt ikkje heilt skjønt kva som er formålet med parken, men det er i alle fall ein fornøyelsespark der dei har gjenskapt diverse viktige hendingar i Jesu liv! Alt er putta inn i ein liten by med midtøstentema.

 Det skorta ikkje på lyssetting i temaparken.

Her poserer Vida foran eit fjell med ei statue av Jesus på korset.

Når ein kan gjere vatn om til vin, er det ikkje alltid så lett å styre seg!

Palme, eller lysrigg?

 Romersk bygning i Jesusparken. Om ein ser nøye etter, på høgre side, kan ein sjå sjølvaste Jesus lenka fast i ei søyle.

Møtestad.

Her er eg, som autentisk oldtidskvinne!

Tone fra Telemark, og Vida frå Volda var autentiske romervakter.

Dei hadde fire forskjellige show i parken; Skapelsen, nattverden, fødselen og oppstandelsen.

Det er vel inga tvil om at oppstandelsen var det mest spanande!

Oppstandelsen gjekk ut på at ein kjempestor Jesus sakte men sikkert steig opp frå eit isoporfjell, i fint følgje med Hallelujakoret, av George Frideric Handel. Det var også ein stor favoritt blant alle pensjonistane (som eg trur er det vanlige klientellet i dene parken), som ropte oppspilt når dei skulle få sjå oppstandelsen!

 Etter eit par minutt hadde statua komt seg heilt opp, og imponerte med mekaniske effektar som blunkande auge og nikkande hovud! Videokameraet var tomt for batteri, men om ein er veldig nysgjerrig, finst det eit klipp av dette på youtube.

Vi såg også på skapelsen, som var veldig merkeleg.

Litt og litt kom det elefantar, løver og gorillaar glidande inn på skinner, og bevega ein kroppsdel på bråkande vis opp og ned.

Det er tydeleg at alle forestillingane dei hadde i parken baserte seg veldig på statuer med mekaniske effektar. Når eg tenkjer meg om, var faktisk det einaste som skjedde i nattverden, oppstandelsen OG skapelsen at statuer av religiøse skikkelsar kom stigande opp frå skjulestaden sin, for så å bevege litt på seg, akkompagnert av vakker musikk.

 

Om eg vil anbefale å reise til denne parken? Ja faktisk.

1. mai (29. april)!

I dag er det altså arbeidaranes dag i Buenos Aires. Den er vanlegvis på 1. mai, men sidan det er ein søndag, har dei det i dag.

Vi brått av at dette toget vandra like under verandaen vår.

Arbeidarane hadde med seg ei ganske stor mengd papirlappar.

Og heliumsballongar!

No er vi forresten ferdige med skriftleg og muntleg eksamen, og prøvar å skvise inn det vi kan av turistattraksjonar før vi reiser heim på mandag!

Recoleta!

I Buenos Aires bur det fleire millionar menneske, og fleire tusen daude!

Recoleta er ein gravplass litt utanom det vanlege (i alle fall etter norske standardar!).
Det er staden for dei rike og kule. Det du ser i midten i biletet over, er ikkje kyrkja i recoleta, men ei av dei mange tusen familiegravene der.


Enkelte satsar på ein litt primitiv stil.


...Medan andre vil ha det storslått.


Medan enkelte har veldig god plass,


...krøkar andre seg saman i små skrin,


...eller andre alternative løysingar.


Om lag halvparten av gravene er veldig dårleg vedlikehaldt, og då seier det seg vel sjølv at å halde lika på plass kan vere vanskeleg. Ein stad såg eg knoklar ligge slengd rundt, og ein stad såg eg til og med lange kvinnehår dingle ut av ei mosekledd kiste (grøss og gru!).


Banksjefen i Buenos Aires valde å ha eit minibank-design på grava si.


Det bur mange kattar og hundar i Recoleta.
Ein kan jo spekulere i kvar dei får føden sin frå.

Liket til Eva Peron hadde ei lang og merkeleg reise før det endte opp på Recoleta.
Etter å bli etterlatt av sin ektemann under statskuppet, vart ho frakta både hit og dit. Det vart også ein liten europatur på ho, som enda i ei grav i Italia under falsk namn.
Etter fleire år i Italia, vart ho til slutt funnen, og sendt tilbake til Argentina. No ligg ho, for sikkerheits skuld, i ei krypt under krypta! Det vil seie to etasjar under denne døra.

Om ein ser vekk ifrå den ufrivillige likdelkikkinga var eg veldig fornøgd med besøket. Det er jo trass alt ikkje kvar dag ein kan menge seg med like mange daude som det bur levande i Vestnes kommune!

Bursdag!

I helga har eg hatt bursdag, og i den anledning slo vi til med ein ordentlig biffmiddag!

Sidan eit par av lesarane mine er "godt vaksne" legg eg ut eit nærbilete av maten! Det var kort sagt ein kjempebiff (med tilbehør på eit anna fat).

Når vi betalte fekk vi gratis sjampanje!
Både eg og dei 11 gjestane koste oss!

Dagen etterpå var det bursdagsfest heime hos Tone, Thekla og Kristine! Eg fekk kake med 21 lys, og klarte å blåse ut alle på første forsøk. No når eg tenkjer meg om, hugsar eg at eg gløymde å ynskje meg noko når eg blåste dei ut! Er det for seint?

Kva er vel eit bursdagsselskap utan fiskeleik?
Det var med andre ord ei vellykka helg og feiring!